“Denize bakıyorum, başımız dönüyor her şeyden, imkandan ve kullanılmamış sınırsızlıktan.” t.u.
bazen düşecek gibi oluyorum
savrulmanın kendisi düşüyor
ben ona bakıyorum: içim bulanıyor
korktuğum gerçekliğe dayanıyor
bir dost bir dost daha etmiyor
birden sonrası sayılmıyor
biraz gürültü
biraz gece
biraz sarhoşluk
meğerse bizden kusalı çok olmuş
üşütmüş bir mide, kafadan hallidir
nane-limon içer kendini getirirsin içine
derdi ki bir arkadaş: denge!
şimdi tepeye çıktı düştü düşecek söz
yok, sadece midem bulanıyor
sadece susacağım
bir masa kurulacak yine
üç beş kişi beraber susacağız
beyaz peynir iyi gelecek rakıya
uzanıp yatacağız sonra
yikanmakistemeyencocuk 