“ölüm kendisidir her insanın bir parça, bir parça
karşısındaki
yetmedi sana gördüğün düş, hikayeye karıştın
şimdi söyle ,
ben miyim aradığın?”
Ayhan Yalçınkaya (teslis)
karşısındaki
yetmedi sana gördüğün düş, hikayeye karıştın
şimdi söyle ,
ben miyim aradığın?”
Ayhan Yalçınkaya (teslis)
bugün hissettim,parçalara ayrıldığımı
ve parçaların beni ayrıştırdığını yaşamdan
bir parçam saplanmış kentin çamuruna
ve sırılsıklam ağlamakta
toprağa sarılmış
bir diğeri
gitmeye teşne benden öteye
benden ötesi
başka ben..
benden ötesi başka ben
ötenin başkası
benim bir parçam..
saçılmış etrafa ben
orada , burada..
her melodide dudağımdaki
ve aynada gördüğüm sen
yayılmış bedenime
senden gelen
hangi parçamdasın
kaybolmuş ve unutulmuş
bendeki sen…
24 aralık 2007
>parça parça olup bütüne doğru tekrardan yol almak,bir kemiğin kaynaması gibi,dökülen yaprakların ilkbaharda tekrar gelmesi gib,zümrüdüanka gibi külünden doğmak,hür birer kuş olmak…